რა არის თანამედროვე სახელმწიფოს მთავარი ამოცანა?
ნამდვილად მხოლოდ ერთია:
მოქალაქეებისგან რაც შეიძლება მეტი ფულის გამოძალვა. ამის ერთადერთი მიზანია ბანკებისთვის მაქსიმალური დამატებითი ზრდის მიცემა გადასახადის გადამხდელების ხარჯზე.

ჩვენი გადასახადებით ჩვენ არ ვდებთ ინვესტიციებს გერმანიის, უფრო სწორად, ევროპის მომავალში, არამედ მხოლოდ საერთაშორისო (!) ბანკების ჯიბეებში, რადგან ნებისმიერს შეუძლია სახელმწიფოსთვის რაღაცის სესხება. მესამე სამყაროს მოსახლეობაც არ არის უკეთეს მდგომარეობაში; ისინიც მხოლოდ პლანეტარული სისხლისმსმელობის სუპერმანქანებისთვის, ბანკებისთვის მუშაობენ.

რა თქმა უნდა, მთავრობის საქმიანობის მრავალი სფეროს პრივატიზება შესაძლებელია, დაწყებული ჯანდაცვისა და საპენსიო ფონდებიდან. ეს მოქალაქეებისთვის გაცილებით სამართლიანი იქნებოდა; მაგალითად, მათ შეეძლებოდათ სრულიად თავისუფლად აირჩიონ სამედიცინო მომსახურება. უაღრესად ძვირადღირებული ტექნიკური ტრადიციული მედიცინის გარდა სხვა რამის დაზღვევა, მაგალითად, მხოლოდ უბედური შემთხვევების და ჰომეოპათიის ან შამანიზმის.

მაგრამ თანამედროვე საერთაშორისო სახელმწიფოებრივი უბედურების არსი ეს არ არის!!!

ამ ეტაპზე, FuturePlanetEarth გვთავაზობს, ანუ ჩვენ აქტიურად ვეცდებით დავიწყოთ ეკონომიკური კვლევითი პროექტი, რომელიც მხოლოდ ამ საკითხზე იქნება ორიენტირებული:

როგორი იქნებოდა შტატის ფინანსური მდგომარეობა სამივე დონეზე (მუნიციპალური, შტატის და ფედერალური), თუ შტატს აეკრძალებოდა ვალების აღება და შენახვა? FuturePlanetEarth ჩაატარებს კონკურსს 2004 წლის ბიუჯეტების ხელახალი გამოთვლისთვის და საუკეთესო ნამუშევრებს წარმოსახვითი პრიზებით დავაჯილდოვებთ.

დავალება:
მაგალითად, 2004 წლის ფედერალური ბიუჯეტის შედარება და შეფასება ვალის მუხლებით და ვალის გარეშე. ეს არის დავალება, რომლის შესრულებაც ნებისმიერ ეკონომიკის სტუდენტს, რომელსაც აქვს წინასწარი დიპლომი, შეუძლია მარტივად, საჯაროდ ხელმისაწვდომი წყაროებიდან მონაცემების გამოყენებით, კომპიუტერზე. საჭიროა მხოლოდ ვალის მომსახურების ყველა ხარჯის, კერძოდ, პროცენტისა და ძირითადი თანხის, და, რა თქმა უნდა, ახალი ვალიდან მიღებული ყველა შემოსავლის გამოკლება. იგივე ეხება შტატებსა და მუნიციპალიტეტებს.

მხოლოდ მაშინ, როდესაც ჩვენი სახელმწიფო ბიუჯეტი გათავისუფლდება სისხლისმწოველი მანქანების კვების ამოცანისგან, ჩვენ, მოქალაქეებს, შეგვიძლია დავიწყოთ დისკუსია იმის შესახებ, თუ რამდენი ფული გვჭირდება სინამდვილეში ჩვენი სახელმწიფოსთვის? თუ საკმარის თანხას ვერ შევაგროვებთ, მაშინ გადასახადების გაზრდა ან ხარჯების შემცირება მოგვიწევს.

თუმცა, დაზოგვა არ ნიშნავს აუცილებელი ამოცანების უგულებელყოფას; ეს უბრალოდ ნიშნავს, რომ სახელმწიფომ პასუხისმგებლობა ხალხს უნდა დაუბრუნოს.

ეს იქნებოდა მეორე ან შემდეგი კვლევითი პროექტი:
რამდენი პროცენტით შეიძლება შემცირდეს ვალებით კორექტირებული ოჯახის ხარჯები, თუ ბიუროკრატიული ხარჯები შემცირდება? ჩვენ გვსმენია, რომ AOK-ის მაჩვენებელი 90%-ია.

ბიუროკრატია სისხლისმსმელობის დამპალი პროდუქტია. იქ არც თავისუფალი ბაზრის ახალი ქარია და არც საზოგადოებრივი სარგებლის იდეალიზმი.

პრივატიზაცია სრულიად მცდარი ტერმინია. სინამდვილეში, საქმე ეხება საზოგადოებრივი ამოცანების, მაგალითად, ბავშვის აღზრდის პასუხისმგებლობის პირდაპირ სოციალიზაციას. კოოპერატივებსა და არაკომერციულ ორგანიზაციებში ეს ორგანიზაციებიც შეიძლება იყოს არაკომერციული და მხარდაჭერა შეიძლება გადასახადებისგან გათავისუფლებული იყოს. სახელმწიფო დონეზე მათი გაუცხოებული გზით სოციალიზაციის ნაცვლად.

სხვათა შორის, არაკომერციული სტატუსი მშობლის უფლებების გაძლიერებასაც ნიშნავს, რადგან ღვთის გულისათვის, თუ სახელმწიფო ფუნქციებს პრივატიზებულს გავაკეთებთ, არ გვინდა ახალი სახელმწიფო ბიუროკრატია, რომელიც შემდეგ პრივატიზებულებს შევიწროებს.

კონტროლის უფლება და მოვალეობა მხოლოდ მშობლებს უნდა ეკუთვნოდეთ; სახელმწიფოს მხოლოდ წესების ზოგადი ჩარჩოს უზრუნველყოფა შეუძლია.

რეზიუმე:
ჩვენ ვწყვეტთ სახელმწიფო ვალის მომსახურებას და მთავრობა აღარ იღებს არცერთ ახალ სესხს, რის შემდეგაც ბანკებმა უნდა გაარკვიონ, თუ როგორ გაუმკლავდნენ ჩამოწერებს. რადგან ყველა დაზარალდა, არცერთი ბანკი არ არის განსაკუთრებით დაზარალებული. ასეთი შემცირება მხოლოდ გლობალურად მუშაობს და უნდა იყოს სანქცირებული გაეროს მიერ.

მაგრამ ბანკებისთვის შეუძლებელია იმის გაცნობიერება, რომ შტატებისთვის სესხის გაცემა აბსოლუტური შეცდომა იყო.

მიუხედავად იმისა, რომ საგანგებო სიტუაციაში ყველა კერძო პირს შეუძლია ბანკების მარწუხებისგან თავის დაღწევა გაკოტრების ან თუნდაც გაკოტრების გამოცხადების გზით, შტატებს ეს სამაშველო პარაშუტი არ აქვთ.

ბანკებისთვის სახელმწიფოსთან საქმიანი ურთიერთობა რისკის გარეშეა; ჩვენთვის, ვირტუალური მოქალაქეებისთვის, ამ ვალის გველის მარწუხებისგან თავის დაღწევის ერთადერთი გზა რადიკალური ზომების მიღება და სახელმწიფო დაფინანსების სისტემის სრული რეფორმაა.

ყველას, ვინც ამტკიცებს, რომ სახელმწიფოს საჭიროების დროს დამატებითი ფინანსური ინექციებისთვის თანხები სჭირდება, უნდა უთხრათ, რომ სახელმწიფომ კარგ დროს უნდა დაზოგოს, შესაძლოა, ამ მიზნით თავისი შემოსავლის 20% გამოყოს.

2003